فرضیه فرعی سوم: آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری «آماده کردن پژوهش های کلاسی» مؤثر است.

جدول۸-۴٫ نتایج آزمون کواریانس برای تعیین تاثیر آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری آماده کردن پژوهش های کلاسی دانش آموزان

متغیر
شاخص آماری
SS
Df
MS
F
معنی داری
اندازه اثر
آماده کردن پژوهش های کلاسی
پیش آزمون
۶۶/۲۴۰
۱
۶۶/۲۴۰
۶۲/۲۲
۰۰۱/۰
۵۹/۰
گروه
۶۳/۹۹
۱
۶۳/۹۹
۲۷/۱۹
۰۰۱/۰
۴۱/۰
خطا
۵۶/۱۳۹
۲۷
۱۶/۵
کل
۰۰/۲۵۸۵
۳۰

نتایج جدول (۸-۴) نشان می‌دهد، باحذف تاثیر متغیر پیش آزمون و با توجه به ضریب F محاسبه شده (۲۷/۱۹) ، مشاهده می شود که بین میانگین های تعدیل شده نمرات آماده شدن برای امتحان شرکت کنندگان برحسب عضویت گروهی«آزمایش و کنترل» در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده می شود(P<0.01).‌بنابرین‏ با توجه به نتایج جدول(۸-۴) نتیجه گرفته می شود که فرض صفر رد می شود. ‌به این معنی که استفاده از آموزش خودکارآمدی در شرکت کنندگان گروه آزمایشی به نسبت گروه کنترل تاثیر بیشتری بر کاهش اهمال کاری آماده کردن پژوهش های کلاسی دانش آموزان داشته است.

به منظوربررسی اثربخشی خودکارآمدی براهمال کاری و مؤلفه های آن از آزمون t وابسته استفاده شده است.

متغیر
میانگین
انحراف استاندارد
T
درجه آزادی
سطح معنی داری
آماده شدن برای امتحان

۴۰/۰-

۷۳/۰

۱۰/۲-

۱۴

۰۵۴/۰

آماده کردن تکالیف

۸۶/۱-

۷۹/۳

۹۰/۱-

۱۴

۰۷۸/۰

آماده کردن طرح های پژوهشی

۵۳/-

۱۹/۲

۹۳/۰-

۱۴

۳۶/۰

اهمال کاری به طور کلی

۵۳/۰

۳۵/۳

۶۱/۰

۱۴

۵۴/۰

جدول ۹-۴ پیگیری آموزش خودکارآمدی بر اهمال کاری و مؤلفه های آن از آزمون t وابسته نتایج حاصل در ادامه آمده است

با توجه به نتایج جدول (۹-۴) ، مقدار t به دست آمده در کاهش اهمال کاری برای اماده شدن برای امتحان با درجه آزادی ۱۴، برابر با ۱۰/۲- می‌باشد که از میزان ارزش بحرانی t ، با درجه آزادی ۱۴ کمتر بوده و درسطح ۰۵/۰ معنی دار نمی باشد. از این رو فرضیه صفر تأیید و تفاوت معناداری میان نمرات پس آزمون و پیگیری در مؤلفه کاهش اهمال کاری برای آماده شدن برای امتحان وجود ندارد، بر همین اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری آماده شدن برای امتحان به عنوان یکی از مؤلفه های اهمال کاری تحصیلی در پیگیری اثر بخش می‌باشد.

با توجه به نتایج جدول (۹-۴) ، مقدار t به دست آمده در کاهش اهماکل کاری برای آماده کردن تکالیف با درجه آزادی ۱۴، برابر با ۹۰/۱- می‌باشد که از میزان ارزش بحرانی t ، با درجه آزادی ۱۴ کمتر بوده و درسطح ۰۵/۰ معنی دار نمی باشد. از این رو فرضیه صفر تأیید و تفاوت معناداری میان نمرات پس آزمون و پیگیری در مؤلفه کاهش اهمال کاری برای آماده کردن تکالیف وجود ندارد، بر همین اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری آماده کردن تکالیف درسی به عنوان یکی از مؤلفه های اهمال کاری تحصیلی در پیگیری اثر بخش می‌باشد.

با توجه به نتایج جدول (۹-۴)، مقدار t به دست آمده در کاهش اهمال کاری برای آماده کردن طرح های پژوهشی با درجه آزادی ۱۴، برابر با ۹۳/۰- می‌باشد که از میزان ارزش بحرانی t ، با درجه آزادی ۱۴ کمتر بوده و درسطح ۰۵/۰ معنی دار نمی باشد. از این رو فرضیه صفر تأیید و تفاوت معناداری میان نمرات پس آزمون و پیگیری در مؤلفه کاهش اهمال کاری برای اماده کردن طرح های پژوهشی وجود ندارد، بر همین اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری اماده کردن طره های پژوهشی به عنوان یکی از مؤلفه های اهمال کاری تحصیلی در پیگیری اثر بخش می‌باشد.

با توجه به نتایج جدول (۹-۴)، مقدار t به دست آمده در کاهش اهمال کاری تحصیلی به طور کلی با درجه آزادی ۱۴، برابر با ۶۱/۰ می‌باشد که از میزان ارزش بحرانی t ، با درجه آزادی ۱۴ کمتر بوده و درسطح ۰۵/۰ معنی دار نمی باشد. از این رو فرضیه صفر تأیید و تفاوت معناداری میان نمرات پس آزمون و پیگیری در مؤلفه کاهش اهمال کاری تحصیلی به طور کلی وجود ندارد، بر همین اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش اهمال کاری تحصیلی به طور کلی در پیگیری اثر بخش می‌باشد.

1. 1. . Ferrari &Tice ↑

1. 1. . Lay ↑

1. 1. . Milgram ↑

1. 1. . McCown ↑

1. 1. . Mey-Tal & Levison ↑

1. 1. . Burka & Yuen ↑

1. 1. .Anxious procrastination ↑

1. 1. .Luky procrastination ↑

1. 1. .Rebellious procrastination ↑

1. 1. . Chu & Choi ↑

1. 1. . Harrington ↑

1. 1. .Tenne ↑

1. 1. . Behavioral procrastination ↑

1. 1. . Emmons ↑

1. 1. . Discustional procrastination ↑

1. 1. . Effert ↑

1. 1. . Kagan , cakirb & Kandemir ↑

1. 1. . Brothen & Wambach ↑

1. 1. . Van Eerde ↑

1. 1. . Fee &Tanghnecye ↑

1. 1. . Strub ↑

1. 1. . Ston ↑

1. 1. .Parker & wave ↑

1. 1. . Bazerman ↑

1. 1. . Saçkes ↑

1. 1. . Erez & Dracn ↑

1. 1. . Farran ↑

1. 1. . Simpson ↑

1. 1. . Gollwitzer & Brandstatter. ↑

1. 1. . Romano , Wallace , Helmick , Carey & Adkins ↑

1. 1. . Schouwenburg & Groenewoud ↑

1. 1. . Haycock , McCarthy & Skay ↑

1. 1. . Shure ↑

1. 1. ۵۱٫ Brown ↑

1. 1. . Harsh ↑

1. 1. . Patel ↑

1. 1. . Sense seeking ↑

1. 1. . Behavioral-inhibitiin system ↑

1. 1. . Behavioral activation system ↑

1. 1. . Sensetive ↑

1. 1. . Agreeableness ↑

1. 1. . Openness to experience ↑

1. 1. . Lee , Kelly & Edwards ↑

1. 1. . Petty ↑

1. 1. . Casta ↑

1. 1. . VanHooft ↑

1. 1. . Frrey ↑

1. 1. . Arvey ↑

1. 1. . Senecal, Lavoie & Koestner ↑

1. 1. . Moon & Illingworth ↑