1. 1. – اردبیلی، محمدعلی؛ حقوق جزای عمومی، تهران، میزان، ۱۳۹۳، چاپ سی وسه، جلد دوم،ص۱۹۶ ↑

1. 1. – امامی، سید حسن: «حقوق مدنی»، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۸، ج ۱، ص ۲۰۵ ↑

1. 1. 1. – سن بلوغ، سنی از آدمی که طفولیت را پشت سر می‌گذارد به جهت تغییر طبیعی که در مزاج او پدید می‌آید و این در شرع برای پسران ۱۵ سال قمری تمام و در دختران ۹ سال قمری تمام است. جعفر لنگرودی، ترمینولوژی علم حقوق، ش ۸۱۷٫ ↑

      

   

1. 1. – ولیدی، محمدصالح؛ حقوق جزای عمومی، تهران، نشر داد، ۱۳۷۳، چاپ اول، جلد سوم، ص۲۶۰ ↑

1. 1. – شامبیاتی ، هوشنگ ، بزهکاری اطفال و نوجوانان ، تهران ، انتشارات مجد و ژوبین ، چاپ سیزدهم ، آبان ۱۳۸۴ ، صص۶۳و۶۴ ↑

1. 1. – مفتاح الکرامه ، کتاب الحجر ، جلد پنجم ، ص ۲۳۵ ، چاپ بیروت ، به نقل از شامبیاتی ، هوشنگ، همان ، ص ۶۴ ↑

1. 1. – عن حمران قال: سألت اباجعفر علیه‏السلام : متی یجب علی الغلام ان یؤخذ بالحدود التامه و یقام علیه و یؤخذ بها؟ قال: «إذا خرج عنه الیُتم و أدرک.» قلتُ: فلذلک حدّ یعرف به؟ فقال: «… اذا احتلم أو بلغ خمس عشره سنه أو أشعر أو أنبت قبل ذلک أقیمت علیه الحدود التامّه و اُخذ بها و أخذت له.» قلتُ فالجاریه متی تجب علیها الحدود التامه و تأخذ بها و یؤخذ لها؟ قال: إن الجاریه لیست مثل الغلام. إن الجاریه إذا تزوجت و دخل بها و لها تسع سنین ذهب عنها الیتم و دفع الیها ‌مال‌ها و جاز أمرها فی الشراء و البیع و اُقیمت علیها الحدود التامه و اخذ لها و علیها . ( همان، ج۱، ص۳۰، باب ۴، حدیث ۲؛ الکافی، ج۱۷، ص۱۹۷، حدیث ۱) ↑

1. 1. – اصغری، عبدالرضا، «سن مسئولیت کیفری در حقوق اسلام»، مجله تخصصی دانشگاه علوم انسانی رضوی، صص ۸۱-۸۸ ↑

1. 1. – افراسیابی ، محمد اسماعیل ، حقوق جزای عمومی ، جلد ۲ ، انتشارات فردوسی ، چاپ اول ، تهران ، ۱۳۷۷ ، ص ۱۷۷ ↑

1. 1. – ابن قدامه ، المغنی و الشرح الکبیر ، جلد۴ ، انتشارات بیروت ، دار الکتاب العربی ، بی جا ، ۱۴۰۴ ه. ق ، ص ۵۱ ↑

1. 1. – عوده ، عبدالقادر ، التشریع الجنایی الاسلامی ، مقارنا بالقانون الوضعی جلد ۱ ، انتشارات بعثت ، چاپ دوم ، تهران ، بی تا ، ص ۶۰۲ ↑

1. 1. – علامه حلی ، تذکره الفقها ، جلد ۲ صص ۷۶ و ۷۷ و کتاب الفقه علی المذاهب الاربعه ، المجلد الثانی ، ص ۳۵۰ ↑

1. 1. – قال ابوحنیفه : « انما یبلغان بالسن اذا اتم الذکر ثمانی عشره سنه والانثی سبع عشره سنه . » ↑

1. 1. – « ان یتم ثمانی عشره سنه » ↑

1. 1. – « یعرف بلوغ الذکر و الانثی بتمام خمس عشره سنه » ↑

1. 1. – « بلوغ سنهما خمس عشره سنه کامل » ↑

1. 1. – Majority Penal ↑

1. 1. – تدین، عباس و باقری­نژاد، زینب ، مقاله سن مسئولیت کیفری در کشورهای اروپایی و ایران ، مجله تعالی حقوق ، سال دوم ، شماره ۱۸ ، ۱۳۸۶: صص۳۲-۳۱ ↑

1. 1. – Responsibility Penal ↑

1. 1. – تدین، باقری ­نژاد، ۱۳۸۶: هماان ، صص ۳۲-۳۱ ↑

1. 1. – بررسی مفهوم و معیار کودکی در تفکر اسلامی و قوانین ایران برای بهره مندی از حقوق مربوطه / موسوی بجنوردی، محمد . مجله متین، شماره ۲۱ | تاریخ درج : ‎۱۳۸۹/۲/۱۰ ↑

1. 1. – صلاحی ، جاوید ، همان ، ص ۲۲۸ ↑

1. 1. – شامبیاتی ، هوشنگ ، همان ، ص ۷۲ ↑

1. 1. – ماده ۱۴۸ ق.م.امصوب ۹۲ « ‌در مورد افراد نابالغ ، بر اساس مقررات این قانون اقدامات تامینی و تربیتی اعمال می شود .» ↑

1. 1. – متن تبصره ۲ ماده ۲۲۱ ق.م.ا.۹۲ « هر گاه طرفین یا یکی از آن ها نابالغ باشد ، زنا محقق است لکن نابالغ مجازات نمی شود و حسب مورد به اقدامات تامینی و تربیتی مقرر در کتاب اول این قانون محکوم می‌گردد .» ↑

1. 1. – اردبیلی ، محمد علی ، حقوق جزای عمومی ، جلد دوم ، چاپ سی و سوم ، تابستان ۱۳۹۳ ، تهران ، نشر میزان ، ص ۱۹۵ ↑

1. 1. – جعفری لنگرودی ، محمد جعفر ، ۱۳۸۸ ، چاپ بیست و دوم ، نشر کتابخانه گنج دانش ، شماره ۴۴۸۰ و ۴۴۸۱ ↑

1. 1. – امیر ارجمند،اردشیر،مجموعه اسناد بین ‏المللى حقوق بشر،جلد اول،اسناد جهانى،انتشارات‏ دانشگاه شهید بهشتى،سال ۱۳۸۱٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان ، ناصر ، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی ، قواعد عمومی قراردادها ، ص ۷۳۹ ↑

1. 1. – متن ماده مذکور اصلاحی بموجب قانون مصوب ۸/۱۰/۱۳۶۱ ( هیچ کس را نمی توان بعد از رسیدن به سن بلوغ به ‌عنوان جنون یا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد یا جنون او ثابت شده باشد . )مفاد تبصره ۱ ماده مذکور الحاقی بموجب قانون مذکور ( سن بلوغ در پسر ۱۵ سال تمام قمری و در دختر ۹ سال تمام قمری است .) ↑

1. 1. – متن ماده مذکور ( سن بلوغ ، در دختران و پسران ، به ترتیب ۹ و ۱۵ سال تمام قمری است . ) ↑

1. 1. – مهرا ، نسرین ، مقاله مقررات کیفری حقوق ایران در باره جوانان بزهکار ، مجله تخصصی الهیات و حقوق ، تابستان ۱۳۸۵ ، شماره ۲۰ ↑

1. 1. – ر.ک : مرعشی و دیگران ، ۱۳۸۲ ؛ ۱۰ به بعد ↑

1. 1. – مهرا ، نسرین ، پیشین ↑

1. 1. – کاتوزیان ، ناصر ، پیشین ، ص ۷۳۹ ↑

1. 1. – موارد ذیل از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است . ۱ –اعتیاد به مواد مخدر ۲- اشتهار به فساد اخلاقی ۳ – ابتلا به بیماری روانی ۴ – سوء استفاده از طفل ۵ – تکرار ضرب و جرح ↑

1. 1. – شمس ناتری و دیگران ، محمد ابراهیم ، قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی ، نشر میزان ، تهران ، تابستان ۱۳۹۳ ، ص ۲۰۰ ↑

1. 1. – لایحه قانون تشکیل دادگاه اطفال و نوجوانان ، مصوب ۲۴/۹/۱۳۸۲ ↑

1. 1. – دانش ، تاج زمان ، دادرسی اطفال بزهکار در حقوق تطبیقی ، نشر میزان ، چاپ دوم ، تابستان ۱۳۸۵ ، ص ۵۵ ↑

1. 1. – Convention on the rights of the child ,1989 ↑

1. 1. – UN Standard Minimums for the admitistration of juvenile justice,1985 ↑

1. 1. – مجموعه ‌قواعد حداقل ‌ملل ‌متحد درباره مدیریت و اعمال‌ عدالت کیفری اطفال یا برای دادرسی ویژه ‌نوجوانان۱۹۸۵ در قالب قطعنامه به‌ تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسیده است. با توجه ‌به این‌که پیش نویس این قطعنامه در اجلاس تدارکاتی بین منطقه‌ای سازمان ملل برای کنگره هفتم در سال ۱۹۸۴ راجع به «جوانان، جرم و عدالت» در بیجینگ ( پکن- چین) مورد بررسی و تجدید نظر نهایی قرار گرفت، به قواعد بیجینگ یا مقررات پکن نیز مشهور است. بنگرید به: مریم عباچی، حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد، تهران، مجمع علمی و فرهنگی مجد، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۱۸-۱۹٫ ↑

1. 1. – Beijing Rules .Article (14) ↑