عنوان صفحه
شکل ۲-۱: مدل نظری رضایت شغلی……………………………………………………………………………………..۳۳
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین رابطه رضایت شغلی و سازگاری با بهره وری در بین کارکنان شرکت کیمیا الیاف مرودشت بوده است. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۱۵۲ نفر از کارکنان شرکت کیمیا الیاف بوده که در سال ۹۲-۹۱ مشغول به کار میباشند. در این پژوهش از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شده است. برای گردآوری داده ها از ۳ پرسشنامه؛ ۱- پرسشنامه سازگاری سهرابی و سامانی، ۲- پرسشنامه خشنودی شغلی کندال و هیولین و ۳- پرسشنامه بهره وری اچیو استفاده شده است که روایی و پایایی آن ها مورد تأیید قرار گرفته است.
تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامهها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار توصیفی از آمارههایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون، t مسقل و رگرسیون همزمان استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین رضایت شغلی و سازگاری با بهره وری شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
کلید واژه ها: رضایت شغلی، سازگاری، بهره وری.
فصل اول
کلیات تحقیق
مقدمه
نیروی انسانی یا عامل انسانی بی تردید شریف ترین، مهم ترین و ارزشمندترین عامل بین عوامل و منابع مختلف تولید است. عامل انسانی در سازمان، تمامی افراد و کارکنان شاغل در سازمان اعم از مدیران، متخصصین، کارشناسان، کارمندان و کارگران را در رده های مختلف شغلی در بر میگیرد.
نقش نیروی انسانی در پیشبرد امور جامعه دارای اهمیتی والاست و موثرترین رکن تحولات اقتصادی اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود. پیشرفت های اقتصادی و اجتماعی نیز، تجهیز نیروی انسانی متعهد، متخصص، ماهر و افزایش مهارت های مداوم او را اجتناب ناپذیر میکند. کوششهای بشر همواره بر آن بوده تا حداکثر نتیجه را با کمترین امکانات و عوامل موجود به دست آورد. این کوششها را میتوان دستیابی به بهره وری بالاتر نامید. بهره وری، مفهومی است که بهعنوان یک ویژگی بسیار مهم به سیستمهای باز نسبت داده می شود و اهمیت آن تا اندازهای است که میتوان آن را هدف نهایی هر سیستمی به حساب آورد. بهره وری در سازمان از طریق نیروی انسانی کارا و ماهر میسر می شود (پاول و مایر[۱]، ۲۰۰۹).
پایه حرکت بهره وری در منابع انسانی نهفته است و شاید بتوان ادعا کرد که افزایش بهره وری در هر کشور به داشتن انسانهایی ماهر، توانمند و با انگیزه وابسته است.اصل کمیابی منابع همواره به عنوان یک محدودیت مهم و اساسی در فرایند تولید مطرح بوده است. از اینرو بشر همواره برای ایجاد یک زندگی مطلوب چارهای جز استفاده بهینه از امکانات موجود برای دسترسی به تولید بیشتر و با کیفیت بالاتر، ندارد. در حال حاضر آنچه که به روشنی پاسخگوی این نیاز است، مقولهی بهره وری است. بهره وری نیز یکی از فعالیتهای ارادی انسان و از جمله شاخص های رسیدن به کمال در نظامهای ساخته انسان است. تلاش انسان همواره معطوف به کسب حداکثر بازده از حداقل منابع بوده است. بر این اساس، موضوع بهره وری، امری جدیدی نیست و قدمتی برابر طول تاریخ زندگانی بشر دارد. امروزه، بهره وری به عنوان یکی از مهمترین زمینه های توسعه مطرح است و تلاش برای دستیابی به حد مطلوبی از آن جز، اهداف عالی و استانداردهای زندگی مردم دنیا تلقی میگردد (تولنتینو[۲]، ۲۰۰۰).
نیروی انسانی است که در سازمان ایجاد بهره وری می کند و موثرترین رکن تحولات اقتصادی اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود، اگر عامل انسانی را از سازمان حذف کنیم آنچه باقی میماند عوامل و امکاناتی نظیر ساختمان، ماشینآلات، تجهیزات، مواد و غیره است که به خودی خود قابل استفاده نیست و ارزشی نخواهد داشت. لذا یکی از علل پیشرفتهای تکنولوژیکی و ارتقاء بهره وری عوامل تولید، افزایش مهارت ها و تخصصهای نیروی انسانی است.
با این تفاسیر و با توجه به اهمیت انسان برای سازمان، بدون شک هر سازمانی به دنبال روشهایی برای افزایش انگیزه افراد خود بوده که بدین ترتیب، عملکرد آنان را بهبود بخشیده و تعهدشان را به سازمان افزایش دهند. یکی از این تکنیکها، افزایش رضایت شغلی افراد و سازگار شدن آن ها با سازمان میباشد. اگر رضایت شغلی افراد افزایش یابد و بین سازمان و افراد و محیط درون و بیرون سازمان سازگاری وجود داشته باشد، هم افراد و هم سازمان به اهداف خاص خود دست یافته و بنابرین به موفقیت بیشتری نائل خواهند شد.
در این فصل، ابتدا مسئله مورد تحقیق مطرح گردیده است. در ادامه، اهمیت پژوهش تبیین شده و هدفهای تحقیق ذکر شده است. در قسمت بعد هدفهای تحقیق بیان شده و در بخش آخر، واژه ها و اصطلاحات مهم این تحقیق تعریف گردیده است.
بیان مسأله
در سالهای اخیر با افزایش رقابت بین سازمانها و با توجه به محدودیت و گران قیمت بودن منابع، لزوم کاهش هزینه های سازمان و استفاده بهتر و مؤثرتر از منابع به منظور توان لازم در بازار رقابتی، اصلیترین دغدغه مدیریت در قرن حاضر بوده و عملاً بقای سازمان را تحت تأثیر قرار داده است. در این میان، بهبود بهره وری[۳] نقش بسزایی در کمک به سازمانها ایفا می کند. بهره وری معیاری است که به کمک آن میتوان به طور مستمر شرایط موجود را بهبود بخشید. بهره وری هم یک مفهوم و هم معیاری مناسب برای ارزیابی عملکرد پدیده ها است و در حقیقت، صرف منابع برای دستیابی به اهداف در آن جستجو می شود. مفهوم بهره وری که امروزه بیش از یک قرن از طرح آن به صورت جدی میگذرد به دلیل کاربردهای روزافزون آن در تمامی شئون زندگی بشر در حال رشد و گسترش است.
واژه بهرهوری برای نخستین بار به وسیله فرانسوا کنه[۴] ریاضیدان و اقتصاددان مکتب فیزیوکراسی (حکومت طبیعت) به کار برده شده است. در سال ۱۸۸۳ فرانسوی دیگری به نام «لیتره[۵]»، بهرهوری را دانش و فن تولید تعریف کرد. در سال ۱۹۵۰ سازمان همکاری اقتصادی اروپا[۶] به طور رسمی بهره وری را چنین تعریف کرد: بهرهوری حاصل کسری است که از تقسیم مقدار یا ارزش محصول بر مقدار یا ارزش یکی از عوامل تولید به دست می آید (رفیعی و زیبایی ،۱۳۸۳). آفتالیون[۷] (۱۹۱۱) در مقالهای تحت عنوان سه مفهوم قدرت، تولید و درآمد که در مجله اقتصاد سیاسی به چاپ رسید، بهره وری را به مفهوم رابطه میان مقدار محصولی که در مدت معینی به دست می آید و مقدار عوامل مصرف شده در جریان تولید آن محصول تعریف نمود.
آخرین نظرات