-
- ۱٫ممتاز، جمشید و رنجبریان، امیرحسین، حقوق بین الملل بشردوستانه مخاصمات مسلحانه داخلی، تهران، نشر میزان، چاپ دوم،۱۳۸۶، ص ۱۳۷ ↑
-
- ۱٫هنکرتز، ژان ماری و دوسوالدبک، لوئیس و دیگران، حقوق بین‌المللی بشردوستانه عرفی، ترجمه دفتر امور بین الملل قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، جلد اول، تهران، مجمع علمی و فرهنگی مجد، چاپ اول،۱۳۸۷، ص ۶۷۹ ↑
-
- ۲٫دول متعاهد در زمان صلح و دول متخاصم پس از شروع جنگ می‌توانند در خاک خود و در صورت لزوم در اراضی اشغالی نواحی و نقاط بهداری و امنیت ایجاد و تشکیلات آن را طور ی بدهند که زخم‌داران و بیماران و معلولین و پیران و اطفال کمتر از ۱۵ سال و زنان باردار و مادران اطفال کمتر از هفت سال را از اثرات جنگ پناه دهند. ↑
-
- ۳٫زخم‌داران، بیماران و همچنین معلولین و زنان باردار مورد حمایت و احترام خاص قرار خواهند گرفت. ↑
-
- ۴٫زنانی که آزادی آن ها به دلایل مربوط به مخاصمه مسلحانه سلب شده است باید در محل هایی جدا از محل استقرار مردان نگهداری شوند.آن ها تحت نظارت مستقیم زنان خواهند بود.با وجود این در مواردی که خانواده ای بازداشت شده یا تحت نظر قرار گرفته است، باید در صورت امکان در محل واحدی نگهداری شده و به عنوان واحد خانوادگی اسکان داده شود. ↑
-
- ۵٫زنان باید مورد احترام خاص قرار گیرند و به ویژه در برابر هتک ناموس، فحشای اجباری و اشکال دیگر حمله غیر محترمانه حمایت خواهند شد. ↑
-
- ۱٫ضیایی بیگدلی، محمد رضا، حقوق بین الملل بشردوستانه، ص ۱۲۵ و ۱۲۶ ↑
-
- ۲٫از جمله قطعنامه های شماره (۱۹۹۱) ۱۲۶۱، (۲۰۰۰) ۱۳۱۴، (۲۰۰۳) ۱۴۶۰، (۲۰۰۴) ۱۵۳۹، (۲۰۰۵) ۱۶۱۲، (۲۰۰۹) ۱۸۸۲ ↑
-
- ۳٫هنکرتز، ژان ماری و دوسوالدبک، لوئیس، حقوق بین‌المللی بشردوستانه عرفی، ص ۶۸۵ ↑
-
- ۱٫کمیته حقوق کودک، گزارش اجلاسیه دوم CRC/C/15 ،۱۹ اکتبر ۱۹۹۲، بند ۷۳ ↑
-
- ۲٫بصیر، منوچهر، «بچه های زندانی نسلی که رویای خود را از دست داده‌اند»، دانش و مردم، سال هشتم، شماره ۱۰، ص ۶۶۸ ↑
-
- ۳٫مصفا، نسرین، کودکان و تعرضات مسلحانه، مجموعه مقالات همایش نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی، تهران، انتشارات کلام شیدا، چاپ اول،۱۳۸۵، ص ۴۷ ↑
-
- ۴٫قطعنامه شماره ۹ بیست و پنجمین کنفرانس بین‌المللی صلیب سرخ، قطعنامه شماره ۲ بیست و ششمین کنفرانس بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر ↑
-
- ۵٫ممتاز، جمشید و رنجبریان، امیرحسین، حقوق بین الملل بشردوستانه مخاصمات مسلحانه داخلی، ص ۱۲۶ ↑
-
- ۱٫گاسر، هانس پیتر، حمایت از جمعیت غیرنظامی، در فلک، دیتر، حقوق بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه، ص ۲۹۰ ↑
-
- ۲٫هنجنی، علی و شفیعی بافتی، نگین، ابعاد حقوقی بین‌المللی مخاصمه مسلحانه غیر بین‌المللی، تهران، نشر میزان، چاپ اول،۱۳۹۲، ص ۱۴۴ ↑
-
۳٫بند۱٫کودکان باید مورد احترام خاص قرار گیرند و در برابر هر شکل از حمله غیر محترمانه حمایت شوند.طرف های مخاصمه مراقبت و کمکی را که کودکان خواه به علت سن و یا به هر علت دیگری، به آن نیاز دارند، برای آن ها فراهم نمایند.بند۲٫طرف های مخاصمه همه گونه اقدامات ممکن را به عمل خواهند آورد تا کودکانی که به سن پانزده سالگی نرسیده اند، به طور مستقیم در مخاصمات شرکت ننمایند و به ویژه از فراخواندن آن ها به نیروهای مسلح خود اجتناب خواهند کرد.طرف های مخاصمه در فراخواندن افرادی که سن آن ها از پانزده سال بیش تر است اما هنوز به هجده سالگی نرسیده اند کوشش خواهند کرد که برای کسانی که سن بیشتری دارند اولویت قائل شوند.
بند۳٫چنانچه در موارد استثنایی، برخلاف مقررات بند ۲، کودکانی که به پانزده سالگی نرسیده اند به طور مستقیم در مخاصمات شرکت کنند و به دست طرف مخالف گرفتار شوند، خواه اسیر جنگی باشند یا خیر، همچنان از حمایت خاص موضوع این ماده برخوردار خواهند بود.
بند۴٫هرگاه کودکان به دلایل مربوط به مخاصمه مسلحانه دستگیر یا بازداشت شده یا تحت نظر قرار گیرند، باید در محلی جدا از بزرگسالان نگهداری شوند، جز در هنگامی که خانواده هایی به موجب بند ۵ ماده ۷۵ به عنوان واحد خانوادگی اسکان داده شده اند.
بند۵٫در مورد اشخاصی که در هنگام ارتکاب جرم مرتبط با مخاصمه مسلحانه کمتر از هجده سال داشته اند، به خاطر این جرایم مجازات اعدام اجرا نخواهد شد. ↑
-
۴٫بند۱٫کشورهای طرف کنوانسیون متقبل می‌شوند به مقررات قانون بین‌المللی بشردوستی در زمان جنگ های مسلحانه که مربوط به کودکان می‌شود، احترام بگذارند.بند۲٫کشورهای طرف کنوانسیون هر گونه اقدام عملی را جهت تضمین این که افراد کمتر از ۱۵ سال در مخاصمات مستقیما شرکت نکنند، معمول خواهند داشت.
بند۳٫کشورهای طرف کنوانسیون از استخدام افراد کمتر از ۱۵ سال در نیروهای مسلح خود خودداری خواهندکرد.این کشورها برای استخدام افرادی که بالای ۱۵ سال و زیر ۱۸ سال سن دارند، اولویت را به بزرگترها خواهند داد.
بند۴٫کشورهای طرف کنوانسیون، مطابق با تعهدات خود نسبت به قانون بین‌المللی بشردوستی در جهت حمایت از افراد غیرنظامی به هنگام جنگ های مسلحانه، تمام اقدامات عملی را برای تضمین حمایت و مراقبت از کودکانی که تحت تأثیر عواقب جنگ قرار گرفته اند، به عمل خواهند آورد. ↑
-
- ۱٫ضیایی بیگدلی، محمد رضا، حقوق بین الملل بشردوستانه، ص ۱۳۴- ۱۳۶ ↑
-
- ۱٫یک دستگاه نوع پروری بی طرف مانند کمیته بین‌المللی صلیب سرخ می‌تواند خدمات خود را به دولت های داخل در جنگ عرضه دارد. ↑
-
- ۱٫با اشخاص مورد حمایت که در بازداشت موقت یا در دوره اجرای مجازاتی شامل محرومیت از آزادی باشند، در مدت بازداشت با انسانیت رفتار خواهد شد. ↑
-
- ۲٫بازداشت یا اقامت اجباری اشخاص مورد حمایت فقط در صورتی ممکن است که امنیت دولتی که اشخاص مذبور را به اختیار خود دارد این عمل را قطعا ضروری ساخته باشد . ↑
-
- ۳٫هر شخص مورد حمایت که بازداشت یا مجبور به اقامت اجباری شود، حق خواهد داشت از یک دادگاه یا یک هیئت اداری که توسط دولت بازداشت کننده تأسیس شده باشد تقاضا نماید که در اسرع وقت نسبت به تصمیمی که درباره اش گرفته شده تجدیدنظر کند.در صورتی که بازداشت یا اقامت اجباری ابرام شود دادگاه یا هیئت اداری متناوبا و لااقل سالی دوبار وضع او را رسیدگی خواهد کرد تا چنانچه اوضاع اجازه دهد تصمیم بدوی را به نفع او اصلاح نماید. ↑
آخرین نظرات