1. 1. قاسمی، ن، تابستان ۱۳۷۴، اقدامات تامینی و تربیتی در حقوق کیفری ایران، نشر میزان، تهران.

   

1. 1. کریمی، ی، ۱۳۷۴، ، روانشناسی شخصیت، نوسا، تهران.

1. 1. کی نیا، م، ۱۳۶۹، مبانی جرم شناسی، تهران.

1. 1. گنجی، ح، ۱۳۹۱، روانشناسی عمومی، ساوالان.

1. 1. محسنی، م، ۱۳۸۲، دوره حقوق جزای عمومی (مسئولیت کیفری)، گنج دانش، تهران.

1. 1. محسنی، م، ۱۳۸۲، کلیات حقوق جزا، گنج دانش، تهران، جلد اول.

1. 1. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، آذر ماه۱۳۹۲، قانون مجازات اسلامی، معاونت تدوین، تفتیح و استناد قوانین و مقررات.

1. 1. منصور، ج، ۱۳۸۷، قانون مجازات اسلامی، نشر دیدار، تهران.

1. 1. نجفی ت، ۱۳۹۰، جرم شناسی، آموزش و سنجش، تهران.

1. 1. نوربها، ر، ۱۳۷۷، زمینه جرم شناسی، گنج دانش، تهران.

1. 1. نوربها، ر، ۱۳۷۸، زمینه حقوق جزای عمومی، دادآفرین، تهران.

1. یزدیان جعفری، ج، زمستان ۸۵، اصل فردی کردن مجازات ها، تقنینی فاحش یا عدالتی عادلانه، فقه و حقوق، شماره ۱۱، ص ۵۵٫

۲-۲ مقالات و پایان نامه ها

1. 1. ابراهیمی، ش، تابستان ۱۳۹۱، بازپروری عادلانه مجرمان، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره ۳٫

1. 1. اسماعیلیان، ش، ۱۵/۷/۹۲ لزوم تشکیل پرونده شخصیتی متهم، روزنامه شرق، شماره ۱۸۵۱، ص ۱۲، موجود در پایگاه www.magiran.com.

1. 1. اشرافی، ا، پرونده شخصیت حلقه ای مفقود در فرایند دادرسی کیفری، مقاله، موجود در پایگاه www.irannamaye.ir.

1. 1. الهام، غ، و ف، محمدی مغانجوقی، ۱۳۹۱، مجازات متناسب از دیدگاه نظریه های بازدارندگی، ‌فصل‌نامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره ۳، تهران، موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. حاجی ده آبادی، ا، ۱۳/۳/۹۲، نوع ومقدار تعزیرات دست قاضی هرج و مرج می شود، روزنامه اعتماد، شماره ۲۶۹۴، موجود در پایگاه www.magiran.com.

1. 1. حافظی، گ، ۲۹/۷/۸۹، ضرورت پرونده شخصیت مجرمان، روزنامه ایران، مقاله، موجود در پایگاه dadparvar.ir.

1. 1. حجت الاسلام والمسلمین امینی، ع، بهار ۱۳۸۹، ‌فصل‌نامه تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، شماره ۱۹، تهران، موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. حسینی، س م، بهار ۱۳۸۷، حدود و تعزیرات (قلمرو، انواع، احکام)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ‌فصل‌نامه حقوق، شماره ۱، تهران.

1. 1. دستورالعمل ساماندهی زندانیان و کاهش جمعیت و کیفری زندانها، ۱/۴/۹۲، شماره ۱۰۰/۱۶۸۷۱/۹۰۰ موجود در پایگاه www.dadiran.ir.

1. 1. رضایی، ع ا، نیمسال ۹۲-۹۱، مصادیق قاعده تعزیر در منابع فقهی و روایی فریقین (اعم از شیعه و سنی)، موجود در پایگاه www.ishu.edu.af.

1. 1. زمانی، پ، مردادماه ۱۳۹۲، شناسایی پرونده شخصیت مجرم، موجود در پایگاه peymanlaw.blogfa.com.

1. 1. زیدبهرامی، ا، ۲۱/۵/۹۲، قانون جدید مجازات اسلامی و پرونده شخصیت، روزنامه قانون، موجود درپایگاه www.ghanoondaily.ir.

1. 1. صادقی نیا، و،مجله دادگستری، شماره ۳٫

1. 1. صانعی، پ، عوامل مؤثر بر شخصیت قاضی، مجله کانون وکلا دادگستری، موجود در پایگاهnoormags.ir.

1. 1. صفوی، س ح، اردیبهشت ۱۳۸۹، اصل تناسب مجازات در سیاست جنایی قضایی ایران، حقوق شماره ۷۹، موجود در پایگاه www.normags.com.

1. 1. عینی نجف آبادی، م، و م ج، حبیب زاده، زمستان ۱۳۷۶، موجبات اجرای تعزیر از نظر فقهی و حقوق کیفری ایران، مقاله شماره ۵، موجود در پایگاه clr.modares.ac.ir.

1. 1. فضعلی، م، ۱۳۸۷، بررسی مفهوم بازدارنده با نگرش به مروز رمان، نشریه حقوق، شماره ۵۳، موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. قربان نیا، ن، فلسفه مجازات ها در فقه کیفری اسلام، دانشگاه مفید قم، مقاله موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. قویدل، م ح، ۱۳۸۹، حبس در پرتو اهداف وویژگی ها کیفر، ماهنامه دادرسی، شماره ۷۹، موجود در پایگاه www.noormags.com.

1. 1. کاتینگهام، ج، ترجمه ظفری، م ر، پاییز ۱۳۷۶، فلسفه مجازات، نشریه فلسفه و کلام، شماره ۱۲، تهران، موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. محمدی، ح، ۱۳۸۶، بررسی ماهیت مجازات تعزیری و بازدارنده، اشتراک یاافتراق، مجله حقوقی عدالت آرا شماره ۶ و ۷، موجود در پایگاه noormags.com.

1. 1. مرادی رمضانی، ک، خرداد ۱۳۹۰، طبقه بندی مجازات‌ها، موجود در پایگاه kazmlaw.blogfa.com.

1. 1. مکارم شیرازی، ن، ۱۳۸۲، تعزیر و گستره آن، کتابخانه مدرسه فقهات، موجود در پایگاه www.libeshia.ir.

1. 1. مهراء، ن، ۱۳۸۶، کیفر و چگونگی تعیین آن در فرایند کیفری انگلستان (با تکیه بر کارکردهای کیفر)، مجلات تحقیقات حقوقی شماره۴۵٫

1. محمودی، غ، ۱۳۸۷، فردی کردن مجازات ها و آثار آن در جلوگیری از تکرار جرایم، اراک، پایان نامه.

۶۱٫نظریه مشورتی، شماره ۲۳۹۱/۷ اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضاییه.

1. 1. – ابراهیمی، ا، ۱۳۸۹، پرونده شخصیت در فرایند کیفری ایران (مطالعه کاربردی)، فکرسازان، ص ۲۷٫ ↑

1. 1. – ابراهیمی، ۱، همان منبع، ص ۲۸٫ ↑

1. 1. – دهخدا، ع ا، ۱۳۷۳، لغت نامه، ذیل واژه شخصیت، دانشگاه تهران، جلد ۵٫ ↑

1. 1. – سیاسی، ع ا، ۱۳۷۶، علم النفس باروانشناسی، دانشگاه تهران، ص ۴۸۴٫ ↑

1. 1. – ابراهیمی، ا، ۱۳۸۹، پرونده شخصیت در فرایند کیفری ایران (مطالعه کاربردی)، فکرسازان، ص ۳۴٫ ↑

1. 1. – طریقتی، ش، ۱۳۸۲، مقدمه ای بر روانشناسی و روانپزشکی کیفری، نشر دادگستر، تهران، ص ۳۹؛ الطافی، د، ۱۳۸۳، جرم شناسی (جبر روانی)، رودکی، تهران، ص ۱۲۳٫ ↑

1. 1. – ابراهیمی ، ا ، ۱۳۸۹ ، همان منبع ص ۳۵ ↑

1. 1. – ابراهیمی ، ا، ۱۳۸۹ ، همان منبع ص ۳۶ ↑

1. 1. ۳۶ – ابراهیمی ، ا، ۱۳۸۹ ، همان منبع ص ↑

1. 1. – محمودی، غ، ۱۳۸۷، فردی کردن مجازات ها و آثار آن در جلوگیری از تکرار جرایم، اراک، پایان نامه. ↑

1. 1. – سیاسی، ع ا، ۱۳۸۴، نظریه های مربوط به شخصیت، دانشگاه تهران، ص ۱۰٫ ↑

1. 1. – محمودی، غ، همان منبع، ص ۸۴٫ ↑

1. 1. – روانشناس مشهور آمریکایی که در زمینه شخصیت انسان مطالعات گرانبهایی را انجام داده است. ↑

1. 1. – الطافی، ر، ۱۳۸۳، جرم شناسی (جبر روانی)، رودکی، تهران، ص ۱۲۳٫ ↑

1. 1. – سیاسی، ع ا، ۱۳۸۴، نظریه های مربوط به شخصیت، دانشگاه تهران، ص ۱۸۵٫ ↑

1. 1. – صانعی، پ، عوامل مؤثر بر شخصیت قاضی، مجله کانون وکلا دادگستری، ص ۳۷، موجود در پایگاه noormags. ↑

1. 1. – محمودی، غ، ۱۳۸۷، همان منبع، ص ۸۵٫ ↑

1. 1. – ابراهیمی، ا، ۱۳۸۹، همان منبع، ص ۴۲-۴۱٫ ↑

1. 1. – محمودی، غ، ۱۳۸۷، همان منبع، ص ۸۱٫ ↑

1. 1. – میکروسفالی عارضه ای است که در آن اندازه جمجمه کوچکتر از اندازه طبیعی است (اندازه طبیعی جمجمه ۵۷-۶۲ سانتیمتر است که درافراد مبتلا ‌به این عارضه اندازه آن ۴۲ سانتیمتر می‌باشد). ↑

1. 1. – عظیمی، س، ۱۳۸۷، مباحث اساسی روانشناسی (رفتارشناسی)، نشر صفار، تهران، ص ۹۸٫ ↑