تعیین چشم انداز و مأموریت

۲- مرحله­ ورودی

بررسی عوامل خارجی و تشکیل ماتریس(EFE) با ضرایب و رتبه بندی

بررسی عوامل داخلی و تشکیل ماتریس(IFE) با ضرایب و رتبه بندی

۳- مرحله­ تطبیق یا مقایسه

تشکیل ماتریس تهدیدات، فرصت­ها، قوت و ضعف (SWOT)

تشکیل ماتریس داخلی و خارجی (IE)

۴- مرحله­ تصمیم ­گیری

فرموله کردن ماهیت استراتژی توسعه جاذبه­ها بر اساس ماتریس IE
اولویت­ بندی استراتژی­ های استخراج شده بر اساس ماتریس QSPM

منبع: دیوید،۳۵۷:۱۳۸۲
۲-۶-۳)گام دوم: مرحله ورودی
پس از تعیین مؤلفه­ های تاثیرگذار بر توسعۀ مقصد، باید وضعیت آن شاخص را جهت تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید موجود در مقصد مورد نظر سنجید. در این مرحله از پاسخگویان خواسته شد تا میزان اهمیت هر یک از عوامل را با توجه به وضعیت شاخص در منطقه مورد مطالعه از ۰ تا ۱۰ مشخص کنند و عوامل را به منظور تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از ۱ تا ۴ رتبه ­بندی کنند. بعدها اطلاعات حاصل از این پرسشنامه به ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) و ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) منتقل می­ شود.
ماتریس ارزیابی عوامل خارجی
برای تهیه ماتریس ارزیابی عوامل خارجی باید پنج مرحله، به شرح زیر طی کرد:

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

پس از بررسی عوامل خارجی، عوامل شناخته شده را فهرست نمایید. بین ۱۰ تا ۲۰ عامل بنویسید که در برگیرنده عواملی باشد که موجب فرصت می­گردد و یا سازمان را مورد تهدید قرار می­دهد. نخست عواملی که موجب فرصت و موقعیت می­شوند؛ سپس، آن­ها که سازمان را تهدید می­ کنند، بنویسید. تا آنجا که امکان دارد دقیق باشید و در صورت امکان از درصد، نسبت و اعداد قابل مقایسه استفاده کنید.
به این عوامل وزن یا ضریب بدهید. این ضریب­ها از صفر (بی اهمیت) تا ۱ (بسیار مهم) می­باشند. ضریب نشان­دهنده اهمیت نسبی یک عامل (از نظر موفق بودن سازمان در صنعت مربوطه) می­باشد. اغلب، به عواملی که موجب فرصت یا موقعیت می­شوند ضریب بیشتری (در مقایسه با عوامل تهدیدکننده) داده می­ شود (ولی اگر عوامل تهدیدکننده هم شدید باشند، باید به آن­ها ضریب بالایی داد). با مقایسه نمودن شرکت­های رقیب موفق با ناموفق یا پس از بحث گروهی و توافق نظر اعضا می­توان وزن­ها یا ضریب­ها را تعیین کرد. مجموع این ضریب­ها باید عدد ۱ بشود.
به هریک از عواملی که موجب موفقیت می­ شود رتبه ۱ تا ۴ بدهید و این عدد بیانگر میزان اثربخشی استراتژی­ های کنونی شرکت در نشان دادن واکنش نسبت به عامل مزبور می­باشد. عدد ۴ به معنی این است که واکنش بسیار عالی بوده است، عدد ۳؛ یعنی، واکنش از حد متوسط بالاتر و عدد ۲؛ یعنی، واکنش در حد متوسط و عدد ۱ بدین معنی است که واکنش ضعیف می­باشد. این رتبه­ها برحسب اثربخشی استراتژی­ های سازمان تعیین می­شوند. رتبه­ها در محدوده سازمان و ضریب­ها (که در مرحله ۲ تعیین شدند) با توجه به صنعت تعیین می­شوند.
ضریب هر عامل را در رتبه مربوطه ضرب نمایید تا نمره نهایی به دست آید.
مجموع این نمره ­های متعلق به هریک از متغیرها را به دست آورید تا بتوان مجموع نمره ­های سازمان را تعیین کرد.
ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE)
ماتریس ارزیابی عوامل داخلی حاصل بررسی استراتژیک عوامل داخلی سازمان می­باشد. این ماتریس نقاط قوت و ضعف اصلی واحدهای وظیفه ­ای سازمان را تدوین و ارزیابی می­نماید. برای تهیه یک ماتریس ارزیابی عوامل داخلی باید به قضاوت­های شهودی تکیه نمود، بر همین اساس نباید روش­های علمی را به گونه ­ای تفسیر کرد که آن­ها را تنها راه توانمند، ارزنده و جامع به حساب آورد.
می­توان با طی پنج مرحله ماتریس ارزیابی عوامل داخلی را تهیه کرد؛ این پنج مرحله به شرح زیر است:
پس از بررسی عوامل داخلی، مهم­ترین عوامل را فهرست کنید. مجموع این عوامل باید بین ۱۰ تا ۲۰ باشد. این عوامل باید در برگیرنده نقاط قوت و ضعف سازمان باشند. نخست نقاط قوت و سپس، نقاط ضعف را بنویسید. با بهره گرفتن از درصد، نسبت و اعداد نسبی بکوشید تا آنجا که امکان دارد دقیق باشید.
به این عوامل ضریب بدهید. از صفر (بی اهمیت) تا ۱ (بسیار مهم). ضریب داده شده به هر عامل بیانگر اهمیت نسبی آن در موفقیت شرکت در صنعت مورد نظر است. صرف نظر از اینکه آیا عامل موردنظر به عنوان یک نقطه قوت یا ضعف داخلی سازمان به حساب آید، باید به عاملی که دارای بیشترین اثر بر عملکرد سازمان است، بالاترین ضریب را داد. مجموع این ضریب­ها باید برابر با یک شود.
به هر یک از این عامل­ها نمره ۱ تا ۴ بدهید. نمره ۱ بیانگر ضعف اساسی، نمره ۲ ضعف کم، نمره ۳ بیانگر نقطه قوت و نمره ۴ نشان­دهنده قوت بسیار بالای عامل مورد بحث می­باشد. نمره­ها بر اساس فعالیت شرکت و ضریب­ها (که در مرحله دوم داده شدند) بر اساس صنعت قرار دارند.
برای تعیین نمره نهایی هر عامل، ضریب هر عامل را در نمره آن ضرب کنید.
مجموع نمره ­های نهایی هر عامل را محاسبه کنید تا نمره نهایی سازمان مشخص شود.
۳-۶-۳)گام سوم: مرحله تطبیق یا مقایسه